τηλικώτατος

-άτη, -ον, Α

(κατά τον Ησύχ.)

«τηλικώτατος

πρεσβύτατος».

[ΕΤΥΜΟΛ. < τηλίκος «τόσο μεγάλος, τόσο ηλικιωμένος» + κατάλ. -ώτατος τού υπερθετικού βαθμού (πρβλ. νε-ώτατος)].